Perfect time for a photoshoot

Je hebt van die dagen dat je concentratievermogen nog minder is dan dat van een halve Bert Visscher. Het lukt me op dat soort dagen altijd nog net om mijn email-inbox te openen, maar daar is alles dan wel mee gezegd, dan wel mee gedaan. Als ik op zo’n dag het concentratievermogen van een goudvis zou kunnen overnemen (3 seconden), zou ik nog vrij tevreden zijn. Het is soms zelfs zo erg dat ik me omdraai op mijn stoel (waarschijnlijk met een reden, want wie is er zo gek om zonder reden op een stoel te gaan zitten ronddraaien) en me na aan kwartslagdraai al niet meer kan herinneren waarom ik die draai ook alweer wilde maken. De strekking moge duidelijk zijn: zulke dagen… MAN-OH-MAN. [separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

En jawel dames en heren, it’s your lucky day (wat nou vrijdag de 13^e), want vandaag is het weer zo ver. Mijn concentratievermogen heeft me weer eens laten vallen als een baksteen, is blijven liggen in mijn bed, heeft schoon genoeg van mij of whatsoever. Van schaal 1 op 10 zou ik zeggen dat mijn concentratievermogen -1 is. De reden? Het WK! Verklaar me voor gek, maar ik heb de hele dag al het gevoel alsof ik zes jaar ben en mijn zwemdiploma moet halen. Geen idee of ik daar destijds zenuwachtig voor was, maar ik kan me er iets bij voorstellen. En aangezien m’n concentratieboog uitgetekend niet eens een halve millimeter zou zijn, ben ik niet in staat een beter voorbeeld te verzinnen dan dit.[separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

What to do? Blijven zitten, wachten en staren tot het 21:00 uur is, is misschien een beetje ongezellig (en raar, want dat zou betekenen dat ik nog vier uur in mijn eentje zou moeten zitten staren). Bovendien hoef ik er naast een concentratieprobleem, niet ook nog een doorzitplek bij. Naar mijn beeldscherm staren tot ik er een oogafwijking aan overhoud, vind ik ook niet perse heel verleidelijk en van rondjes draaien op mijn stoel blijk ik na wat test-rondjes kotsmisselijk te worden. Ik kijk een beetje op me heen, verleg hier en daar een blaadje en overdenk mijn zorgen van vanavond. Wat doe ik aan? Hoe laat moet ik waar zijn? En hoe zorg ik ervoor dat ik een goede zitplek vind vanwaar ik de wedstrijd perfect kan volgen? PANIEK! Straks vind ik die niet! Ok, concentratievermogen -2.[separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

En dan ineens heb je het. Mochten jullie je afvragen waar toch altijd al die duizenden foto’s vandaan komen op onze Facebook-sites? Bedank mijn concentratievermogen maar. Of beter gezegd: dat concentratievermogen dat er niet is dus. HUP HOLLAND HUP! [separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

1 Comment

Yvonne Schuttevaar on June 13, 2014 at 2:40 pm

Super leuk stukje. En stiekem zijn we allemaal een beetje zenuwachtig voor vanavond.

Submit a Comment Cancel reply

There are days that your concentration span is about as great as one of a two year old boy. When these days come, I open my email-inbox, and that’s about it. These days I would be more than satisfied if I could swap concentration spans with a goldfish (3sec). It gets so bad sometimes that I turn around on my chair (probably with a certain reason because why would you turn around on your chair for no reason) and after turning halfway I can’t remember why I turned away from my desk in the first place. To sum up: These days….. MY-OH-MY. [separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

And yes ladies and gentleman, it’s your lucky day (forget Friday the 13th), because today is one of those days. My ability to concentrate has left the building, stayed in my bed, has had enough of me or whatever. On a scale of 1 to 10 I would say my concentration span has hit -1 today. Why? The worldcup! Call me crazy, but I feel like I’m six and about to take my swimming exam. I have no idea if I was this nervous when I actually had to, but I can imagine I was. And considering my concentration span drawn out wouldn’t be more than half a millimeter, I am not capable of coming up with a better example.[separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

What to do? Stay put, wait and stare until it’s 9pm might be a little depressing (and weird because that would mean I’d have to sit here by myself for another four hours). Also I don’t need a pressure ulcer on top of a concentration problem. Stare at my screen untill I catch an eye disease, doesn’t sound that tempting either and apparently I get super nauseous (found out after a few test-drives) from spinning around on my desk chair. So, I stare in to space, move around some paperwork and think about my dilemmas of tonight. What do I wear? What time should I be where? And how do I make sure I have the best spot so I can follow the whole match perfectly when I get there? PANIC ATTACK! What if I don’t? Ok, concentration span, -2. [separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]

And then suddenly it hits you. If you ever wonder where all those photo’s on our Facebook-pages come from? Then thank my ability to concentrate, or better said, the lack of it. GO-HOLLAND-GO! [separator type=’transparent’ color=” thickness=’5′ up=’5′ down=’5′]