10 jaar Carlala en Karma of Charme

[vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css_animation=””][vc_column][vc_column_text]

10 jaar Carlala en Karma of Charme

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css_animation=””][vc_column][vc_single_image image=”16580″ img_size=”large” alignment=”center” qode_css_animation=”” css=”.vc_custom_1624455776767{padding-top: 20px !important;padding-bottom: 20px !important;}”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern” css_animation=””][vc_column width=”1/2″][vc_column_text] Laten we beginnen bij het begin en dat is bij Carla, ik dus … die na 27 jaar in het oosten door een echtscheiding naar het westen vertrok.

In het oosten leidde ik een leven met vele ups en ook wat downs. Ik had een mooi gezin waar ik van genoot. Ik werkte 27 jaar als lerares Frans aan de prachtige RSG daar in de bossen in Lochem, na de fusie werd het het huidige Staring college.

Werken met jonge mensen heb ik altijd heerlijk gevonden. Ze hebben me zoveel geleerd. Bijzondere jaren met zoveel bijzondere momenten.. het enthousiast maken van pubers voor de Franse werkwoorden en de soms wat saaie grammatica, toch ook met kerst de chocolat chaud die binnen kwam tijdens de film Chocolat, de toneelstukjes in het Frans, samen Franse chansons zingen, naar het brugklaskamp in Epe, in het water, bij de school gegooid, worden door de leerlingen, en de vele keren dat we naar Venetië gingen met minstens 50 pubers -die zóó genoten dat sommigen 20+ uren wakker bleven in de bus omdat ze nog nooit over de grens waren geweest-…

Ja dat leven in het mooie rustige oosten, met mijn gezin daar en de dieren om me heen… dat alles liet ik achter omdat je soms gewoon verder gaat..

Ik vertrok naar het verre onbekende westen…

Eerst woonde ik een jaar met mijn dochter Roosje in Amsterdam. Ik bleef nog even lesgeven en nam een baan erbij in de fashion bij Lofff samen met Sanny tja dat bleek wat teveel hooi op de vork dus moest ik even een pas op de plaats maken .. tegenwoordig zouden ze dat een burn-out noemen maar ik noem het gewoon als echte Twent ‘even iets teveel hooi op de vork” en daarna vertrok ik naar Scheveningen waar ik nog steeds met veel plezier woon. Ik stopte met mijn Franse lessen en begon een nieuw avontuur..

 

Liefde op het eerste gezicht

In 2009 kwam ik een paar mooie laarzen tegen ergens in een piepklein winkeltje in Siena. De laarzen waren van het merk Karma of Charme, wat een geweldige naam dacht ik direct en vroeg waar het gemaakt werd.. in de Marche!

We reisden de volgende dag naar de plek waar de laarzen gemaakt werden. We bekeken daar alle grote gebouwen met grote namen maar Karma of Charme zat er niet tussen. We vonden het na een tijdje zoeken uiteindelijk in een klein achterkamertje. Die kleine Italiaanse familie uit mijn altijd favoriete boek van Voltaire ‘Candide”..bestond dus echt!

Ze vertelden met zoveel enthousiasme over hun passie ‘deze laarzen maken’ dat mijn hart een sprongetje maakte.

Het herinnerde mij aan mijn eigen opa die eerst alleen met mijn vader en later ook met mijn oom in Oldenzaal samen een textielfabriek hadden. Ze deden dat met heel hun hart en enthousiasme in voor en tegenspoed.

De laarzen van Karma of Charme werden net als onze jurken en overhemden ooit in eigen land gemaakt op een eerlijke manier. Niet ergens in een goedkoop lonenland met mensen aan lopende band.

Voordat ik Frans ging studeren wilde ik altijd ontwerpster worden. Mode dat was het! De appel valt niet zo ver van de boom want behalve mijn vader, was mijn moeder in die tijd even ontwerpster bij Trautman Menko maar toen ze met mijn vader trouwde was hij heel duidelijk… ‘geen schoonfamilie in de zaak’.. dus geen “vrouw van” ze gaf haar passie op en haar creativiteit beperkte zich tot zich kleden met heel veel smaak, 4 kinderen krijgen én opvoeden en later het breien van de mooiste vesten en truien van de wol van Any Blatt.. ze leeft niet meer maar haar mooiste vest heb ik nog steeds, ik beloof jullie later nog een foto.

Goed mijn hart ging dus een stuk sneller tikken in 2009 daar in de Marche… en ik dacht ik neem gewoon een paar van die laarzen mee. Ik had in Siena een paar gekocht, ik kreeg daar in de Marche nog een paar en verder nam ik enkele stuks mee, ik bedoel: de linker of de rechter laars. Dit ging mijn rugzak in en ik luisterde nog even naar het mooie verhaal van deze lieve Italiaanse familie die ik direct in mijn hart had gesloten. Papa Alfonso zat al zijn hele leven in de schoenen en laarzen. Zijn 2 zoons die filosofie gestudeerd hadden waren nu ook in de zaak en samen hadden ze deze nieuwe lijn Karma of Charme opgezet. Mama zorgde voor de controle bij de productie. Verder is het daar het dorp van Tods en Prada die vaak in verre landen werden gemaakt. De vele handwerkers zaten thuis met te weinig werk en deze mensen werden en worden ingezet en maken de Karma laarzen.

Ik was verliefd… op de laarzen en het lieve Italiaanse familietje. Het werd een switch van 27 jaar Franse les geven aan sprankelende en soms ook slome pubers op de middelbare school naar grappige Italiaanse ontwerpers en hardwerkende ondernemers. Met een opgewonden gevoel en  mijn rugzak vol met laarzen ging ik in juni 2009 terug naar Nederland. De eerste die mijn mooie laarzen tegen het seizoen in kocht was Shoebaloo.. niet de eerste de beste zaak maar één van de spannendste schoenenwinkels van Nederland.. Ik zie me nog in Amsterdam Zuid op een terras zitten met Hartog, de eigenaar van Shoebaloo.. ik kiepte daar mijn rugtas om en dus de karma laarzen op de grond. Ik zie hem nog verbaasd luisteren naar mijn gepassioneerde verhaal over mijn Karma of Charme laarzen en dat het wel héél gek was dat hij ze nog niet had. Het hielp wel dat er direct hele leuke vrouwen in die laarzen begonnen te graaien en zeiden dat ze zoo blij werden van deze prachtige laarzen.. Nou ze lagen in september 2009 in de winkel van Shoebaloo in Amsterdam.. de zomerlaarzen want ja winterlaarzen had ik nog niet. En de 2e winkel was Piccolino in Den Bosch waar ik gestopt was. Ik had ze de eigenaresse Lia Staring laten zien en ze kocht zomaar 200 paar in. Geweldig, Lia is altijd klant gebleven tot ze vorig jaar stopte met haar bedrijf. Wat een mooie vrouw!

 

Milaan als mooi begin

Goed het begin was er. Ik werd in september 2009 voor het eerst uitgenodigd op de beurs in Milaan. Ik nam mijn toen 19 jarige dochter Roosje mee.( nu Laviederoosaparis). We wisten niet wat we moesten verwachten. Het was niet een heel klein beursje maar zo’n 12 voetbalvelden vol stands met schoenen en tassen. We kwamen het piepkleine standje binnen waar Alfonso(papa)en de zoons Emanuele en Frederico stonden. Verder was Simona er, de eeuwige steun en toeverlaat van ze.. een klein, lief, mooi Italiaans meisje met meer pit in haar pink dan sommige mensen in hun hele lijf.

Goed wij stonden daar een tijd en ons viel op dat het tegen de lunchtijd wel heel druk werd . Veel Italianen die, bleek achteraf, uitsluitend voor de rode wijn en de door papa zelf gemaakte Italiaanse broodjes met Parmezaan of worst uit de Marche kwamen. Nou het was een gezelligheid van jewelste en iedereen vertelde al nippend van hun rode wijn, hoe geweldig zijn laarzen waren. Ik was toch al verliefd op elk model, dus dat was ik totaal met ze eens. Verder hing er een grote poster in de best kleine stand, een poster waar Alfonso, papa dus een Karma laars omhoog hield. Hij liet de laars zien aan de baas van Tods… een hele lange man die heel bewonderend omlaag keek naar Alfonso, die de Wild een hoge laars met franjes heel trots liet zien.

Nou die poster is ongeveer 10 jaar blijven hangen. Ongeveer omdat hij hem de laatste beurs niet meer mocht ophangen…(hij had nou eenmaal dat bijgeloof en soms moet je dat misschien wel vertrouwen)

De lunch was voorbij en de rust keerde terug in de stand. Alfonso gaf ons, Roosje en ik een korte jeans aan. We keken wat verbaasd maar het bleek de bedoeling dat wij die aan gingen doen…. Kijk Roosje was 19 maar ik was wel 50 toen dus “What the F……”maar prima we komen uit het oosten en behalve wijzen komen er vooral stoere mensen uit het oosten dus áán die hotpants! We kregen beiden ook nog hoge overknee karma s aan.. ik een gele en een kobaltblauwe en Roos ook en…..bretels..Hmm ok zo stoer zijn we nu ook weer niet maar ja hij was misschien wel klein maar hij wist wel écht wat die wilde en dat was deze 2 blonde 1.80 m grote Hollandse vrouwen in die korte jeans met ieder een hoge gekleurde laars en bretels!

We werden melig en dachten.. lets do it.. we namen nog een stapel flyers mee en liepen zo onze hall 5 maar eens samen door. We hadden ondertussen veel plezier. Het moet ook een grappig gezicht zijn geweest die moeder en dochter, 2 lange blonde vrouwen tussen toch wel meer kleinere Italianen.

Goed we hadden veel succes, duimen omhoog en hoorden overal enthousiast “bellissimaaaaa, fantasticooo en bravaaaa”

Nederlanders missen nooit echt iets dus bij terugkomst in de stand hingen onze nieuwe Nederlandse vrienden er met de benen uit. Berry van den Assem met zijn lieve Judith en Eef zaten er als één van de eersten. Ze waren zo enthousiast en ik hoor Ber nog zeggen: ”Nee Jud, je kunt ze niet allemaal nemen.. je moet wel kiezen”

Dit was september 2009, 10 jaar geleden!

Lourus, Diana en Jeroen van Omoda waren er ook als één van de eersten bij en zijn tot nu altijd Karma klant gebleven.

Verder vele anderen en we konden het niet eens aan zo druk was het. Het bleek een kleine wereld, iedereen kende iedereen en ik kende niemand. Ik had wel met sommigen direct een enorme klik. Dat was ook wel handig want het werd een relatie van 10 jaar.

Karma lag in voorjaar 2010 in vele mooie winkels .

De 2e Micam, de winterbeurs kwamen de klanten weer maar ze legden ons uit dat de laarzen niet de winkels uit vlogen. Ze vonden ze ook best duur.  De Karma laarzen worden elk met de hand gemaakt in Italië. Ik bedoel niet in de lage lonen landen aan de lopende band maar de mensen worden eerlijk betaald dat is een stuk duurder… wat op zich niet erg is maar de Karma laars was nog niet zo bekend . De klant die het merk niet kende kocht dan toch een bekender merk, de klant die het te duur vond, bleef ervan dromen of ging sparen zoals sommige fans van het eerst uur : onze Mireille Hazelhoff. Gelukkig zag de nieuwe winter collectie van Karma er heel mooi uit en werd die weer goed ingekocht.

Zo ging het nog 2 seizoenen door .. de zomercollectie van 2011 werd met wat gepruttel ingekocht eigenlijk alleen maar omdat de winter best goed was.. en daardoor werd de winter van 2011 ook ingekocht …..maar in het voorjaar van 2012 bleef bijna iedereen weg. De recessie was ook begonnen dat hielp niet dus die bomen groeiden even niet meer tot aan de hemel.. daarbij lag ik in het ziekenhuis met een klaplong en 4 gebroken ribben, een skiongelukje.

 

 [/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Wild wild social media

Ik had mooi tijd om na te denken en gaf ze eigenlijk ook groot gelijk. Een relatief onbekend merk voor toch echt geld wie koopt dat nou. Goed het werd tijd voor meer marketing en we begonnen met social media. De Facebook site Karma of Charme en daarna die van Carlala Fashion moesten zorgen voor meer branding. Het verhaal achter die creatieve Italiaanse familie met die mooie laarzen. De fans kwamen direct met Mireille als meest enthousiaste.

We kregen een telefoontje van RTL boulevard die wilden komen om mij te interviewen en filmen in Amsterdam. Ik was daar ondertussen ingetrokken bij het kantoor van mijn man. Hij had een vrij serieus kantoor maar was lief en gaf me zijn grootste kamer. RTL kwam daar filmen en we kregen een serieus lang stuk op tv. Ik liet nog zien door een stukje te lopen met 1 laars aan en 1 laars uit en dat dus voor de camera’s van RTL dat er een hak van wel 4 cm in de Karma laars zat die je helemaal niet zag…. (een half jaar later kwam er een bekend merk met een schoen met een hak die je niet zag op de markt… tja soms is op tv komen ook inspirerend voor anderen ..)

Goed we kregen wel veel meer volgers en het was goed voor onze naamsbekendheid . Sommigen van jullie zijn er dan ook al heel lang, wat zo bijzonder is! Hiervoor heel veel dank.

Wij deden ondertussen van onze kant dingen die niemand toen deed. Shoots met zoveel leuke vrouwen ..Lydia, Roosje, Myrthe, Suzette, Veerle, Fien, Fleur, Florentine, Free, Charlotte, Saar, Sushila, Camilla en vele anderen

Eigenlijk werd iedereen die bij ons kwam werken ook direct tot model gebombardeerd.

We kwamen met Jolanthe Cabau in de privé, ze droeg onze karma laarzen. Wat waren we trots!

We zorgden zo dat we de laarzen die in alle winkels lagen ook aan de mensen lieten zien. Karma had niet een PR budget dus dat werd ook onze taak. En we wilden blije gezichten op de beurzen . En we wilden onze volgers.. jullie dus ook mooie spullen laten zien. Ondertussen had ik mijn eigen merk opgezet. ik was dol op Chanel dus er werd een ‘Carlala’s-Chaneljasje ‘ gemaakt . We lieten hoeden maken op de plek waar de Borsalino’s gemaakt worden. In die tijd liep echt nog bijna niemand met een hoed. De hoed moest net als al onze merken Fashion zijn maar ook van een mooie kwaliteit zijn. We maakten ze uniseks dat was wel zo praktisch in deze tijd en bestand tegen zon en veel regen. Ik had geen handen vrij voor een paraplu en het regende zo vaak.

Daarna kwamen de mooie handgemaakte vesten van Kiro by Kim waar iedereen helemaal weg van was. En de harten van See me, het merk van mijn lieve Italiaanse vriendin Catherina.. gemaakt door vrouwen die met huiselijk geweld te maken hebben gehad en door de verkoop van deze See me harten weer een nieuwe kans krijgen.

Gek hè, dat zo’n francophile iemand ineens zo’n switch kan maken naar die mooie creatieve leuke Italianen.

Welnu de Carlala merken kwamen in steeds meer mooie winkels te liggen zoals bij Maaike en Marc Leurink in mijn mooie Twente, bij Jeanne en Hans van Dijk, bij Gerrie en Hans van de Nobelaer, bij Michele van Sartoria Donna, de huizen van moeder en dochter in Schagen, Bergen en Middenmeer en bij Mody Mary in mijn mooie Den Haag. De Karma of Charme boots lagen behalve bij van den Assem en Omoda, ook bij Shuz, Nolten, Klijsen, van Arendonk, Manwood, Paul Warmer, Mooi ben jij, Taft, Mint en Ibiza mode. Allemaal mooie lieve plekken met mooie mensen aan het roer van vaak familie bedrijven die ook geloofden in bijzondere, handgemaakte merken met een eigen gezicht en verhaal. 5 jaar geleden kwam er nog een verliefdheid bij: de tassen van Campomaggi… Ze werden al in Nederland verkocht maar het was weer hetzelfde verhaal.. het merk was nog niet heel bekend…..”Campo..wie??”, werd er vaak gezegd…

Ik had ze voor het eerst gezien in de Toscane, ze waren al best heel bekend in Italië maar in Nederland nog een relatief nieuwe merk.. die prachtige tassen die in Italië met de hand worden gemaakt. Het was weer zo’n lief verhaal van een leuke Italiaanse architectuur student die geld wilde bijverdienen en een stuk leer kocht en er een tas van maakte.. Hij is nooit architect geworden. Stiekem ook jammer want hij was vast een hele goede geworden maar fijn voor ons.. bij mij was het net als met de Karma laarzen, liefde op het eerste gezicht .Zoveel passie in 1 tas dat voel je, dat zie je en dat wil je hebben. Nou durf ik na 5 jaar best te zeggen dat wij die tassen in Nederlandse markt hebben gezet. Niemand zegt nu nog : Campowie?? We hebben de merken in de markt gezet samen met de mooie winkels en met onze volgers en fans, jullie dus! We hebben met onze vele shoots, onze social media, onze stukken in de bladen, onze beurzen in Amsterdam, Berlijn, Düsseldorf, Parijs en Milaan.. jullie de passie laten zien van weer een prachtig familie bedrijf. Prachtige mensen en die geur en sfeer in hun fabriek daar in Italië, gooide me in 1 keer terug naar de tijd dat ik een klein meisje was en met mijn vader mee ging naar zijn fabriek en ik daar speelde tussen de rollen stof en het vertrouwde geluid van de naaimachines. Met carnaval hadden we onze eigen “haute couture”, we mochten dan onze outfit aanwijzen in een blad en dan gingen we naar de ontwerpster Marietje en zocht ik mijn stof met veel enthousiasme uit en werd het heel speciaal voor ons gemaakt …

Die herinneringen in die fabrieken in Italië .. die geur, die passie maar ook de zorgen van zo’n familie bedrijf. Ze waren hetzelfde. Het gevecht tegen de lage lonenlanden, tegen de oneerlijkheid van die lonen .. oneerlijk tegen over de mensen daar maar ook tegenover de mensen hier. De veel goedkopere producten die we zo véél gemakkelijker kopen en ook zo véél sneller maar weer wegdoen.. omdat het zeker niet duurzaam is. Ik weet dat duurzaam vele studies, etiketten en geld kosten maar voor mij zijn het de bedrijven die naar eer en geweten werken met eerlijke  mooie producten en veel passie. Natuurlijk komt de bureaucratie er dan direct weer bij met al z’n betweters en vele regeltjes maar het begint bij het eerst stapje, de eerlijkheid en het product dat zó mooi gemaakt is dat het heel lang mooi blijft …dus lang “duurt”, dusss duurzaam is .Nou en dat is Campomaggi zeker.

Goed al deze mooie merken liggen dan in al die mooie winkels. En dan komen ineens die grote kille bedrijven zoals Amazon, Alibaba e.a. en het internet wordt steeds belangrijker en dan wordt het stiller op straat. Wanneer ik terug kijk op die 10 jaar in de Fashion wereld dan zie zoveel mensen die met zoveel enthousiasme hebben meegeholpen …We waren toch 1 van de eersten die met bloggers nu influencers begonnen te werken. Ik zie Lizzy van der ligt nog bij me op de bank zitten, en Claartje Rose, Lizzy Perridon, Lonneke, mijn eigen dochter Laviederoosaparis en vele anderen.. en de buitenlandse bloggers, Naztravels, lizzylooooo, MaryAnn.elizabeth_. Leuke stylistes zoals Hanna Suurland, Monique Matthijssen, Bn’ers zoals Jolanthe,Irene Moors, Katja Schuurman, Dionnestax,  Bridget, Anouk , Wendy, Leontine..

 

Dankbaar

Velen ben ik zoo dankbaar dat ze heel lief en enthousiast bij ons kwamen terwijl we nog zo onbekend waren en niet een grote zak met geld bij ons hadden …wel heel veel enthousiasme, lekkere koffie en prachtige merken met een ziel en daar kom je dan toch heel ver mee! Maar de laatste jaren merk ik dat al die energie en al dat enthousiasme misschien niet meer genoeg is . Karma opent zijn eigen webwinkel, en daarnaast mooie winkels in Ibiza en St. Tropez. Dat is dan weer hun manier van branding en daar zijn we heel trots op. De winkeliers weten het soms ook niet. Wij gaan een samenwerking aan met My Little Butterfly om zo onze shoots door te kunnen blijven doen. We stoppen daar veel energie in om zo altijd wel de juiste laarzen in huis te hebben om de influencers wat op te sturen of een shoot te kunnen posten op het juiste moment, want dat is wat we ook hebben geleerd … Er is dus een verschil in klimaat tussen Italië en Nederland .. dat wisten we natuurlijk ook wel maar een echt een verschil dus… In Nederland kunnen wij,  wanneer in juli de winter collectie wordt uitgeleverd in de winkels, al helemaal blij worden en de nieuwe collectie  kopen . In Italië begint dat pas eind oktober… maar dan  is bij ons het seizoen een soort van voorbij..dusss onze samenwerking met Mlb-webshop ( My Little Butterfly) werd een soort heilig moeten, en zoiets onderschat je ook snel want je moet ook steeds de nieuwste spullen in huis hebben anders lukt het plannetje nog niet.

… en nu tijd voor bezinning

Goed 10 jaar verder en wat valt me nu ook een beetje op…

De winkeliers weten niet precies wat ze moeten doen om hun klanten vast te houden. De laatste recessie heeft er voor gezorgd dat we met z’n allen erg voorzichtig zijn geworden en vaak liever goedkope fashion inslaan, vaker online shoppen. Verder reizen we veel, ontbijten, lunchen en dineren we het liefste buiten de deur en is het geld op een gegeven moment gewoon op. We zijn gewoon op eens zo anders, we zijn misschien minder trouw. Winkels proberen mee te gaan. Maar hoe dan? Ook een onlineshop of misschien een koffie plek in de winkel, of drinken ze dan alleen nog maar koffie? We bestellen online en sturen het net zo gemakkelijk ook maar weer terug. Maar zo houden alleen de groten het toch vol.. de Alibaba’s enzooo? De winkels zijn steeds leger, ze kunnen niet meer inkopen waar ze van houden.. kopen veiliger in, veilig is ook vaak saai en weg zijn de klanten want saai dat wil niemand toch? De winkeliers veranderen ook en gaan minder naar de beurzen. De producenten zien hetzelfde daar .. het wordt stiller op de beurzen. Ze maken de collecties veiliger, goedkoper, ze beginnen meer naar elkaar te kijken want misschien weten zij het wel, ze gaan op elkaar lijken en het ergste is, ze worden saai.

Maar niemand wil toch saai zijn? We willen die passie toch. De eerste winkels gaan sluiten. Het wordt stiller op straat.

De winkelier die altijd zijn hart gevolgd heeft en met passie als drijfveer mooie spullen in kocht, weet het soms niet meer..

De producent die altijd zijn hart volgde en zo met passie creëerde weet het soms niet meer.. Het wordt stiller op straat… Of.. kunnen we nog iets veranderen aan ons gedrag ?

Ik denk het wel. Wees dankbaar voor de mooie winkels en probeer misschien weer iets trouwer te zijn en ga naar die mooie winkels.. voordat we straks met z’n allen in spooksteden lopen met alleen Alibaba e.a. vreselijke sites waar we doodmoe van worden!

 

Bohemians forever: let’s meet!

Goed wij hebben dit nu 10 jaar gedaan én het is nog geen afscheid. Even stilstaan bij die 10 jaar… en eerlijk wij weten ook niet precies waar het naar toe gaat. Saai zijn we zeker niet en willen we ook nooit worden.

Voor ons is het al jaren More is more is veel more.. we zijn echte bohemians van het eerste uur. En we zijn al weer een beetje verliefd geworden op een nieuw merk, Pinkmemories . We zijn benieuwd wat jullie er van vinden.

Jullie hebben ons in die 10 jaar zo vaak gevraagd of er niet een mogelijkheid was om een keer te komen én of Carlala geen winkel heeft. Om onze klanten geen oneerlijke concurrentie te geven hebben we dat in 10jaar ook nooit gedaan. Nu willen we om jullie te bedanken de laatste week van november de deuren van onze showroom in Amsterdam Noord voor jullie openen en het kloppend hart achter Carlala Fashion laten zien met de mensen erachter en de vele mooie merken.

Vaak monsters maar er is genoeg moois om van te genieten en ook aan te schaffen en zeker een bakje koffie, een glas van het een of ander en wat te knagen en wij met nog steeds onze passie voor al onze mooie merken.

Het kan zijn dat er een handvol mensen komt maar kan natuurlijk ook een ietsiepietsie drukker worden met zoveel toch ook erg trouwe fans en volgers.

Dus ik weet het…in deze tijd moet alles snel maar wanneer je bij deze laatste bladzijde terecht bent gekomen had je best al veel geduld.. dus ik vraag je om ons een privéberichtje te sturen of een mail naar team.carlalafashion@gmail.com

en ons dan te vertellen of en wanneer je volgende week ongeveer komt(dus dag en liefst ook dagdeel)..dan sturen we je/jullie de uitnodiging terug met alle details .. zodat we de eventuele chaos kunnen voorkomen.

We hopen jullie allemaal de hand te schudden maar ja stel jullie willen allemaal tegelijk komen haha dan lassen we nog een week in december in ..

Hoe dan ook na 10 jaar een kijkje achter de schermen. We laten jullie dat graag met hetzelfde enthousiasme zien en daarna is het de hoogste tijd voor verandering.

Welke weten we nu nog niet maar hoe dan ook met passie en niet saai misschien wel een leuke andere plek in Amsterdam Noord waar mensen elkaar kunnen ontmoeten ..en vast wel samen met jullie !

Carla

Ps: en ook een knuffel van mijn lieve Suus en Camilla.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]