De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar voor iedereen!

Het nieuwe jaar is aangebroken. Nieuwe rondes, nieuwe kansen. Uiteraard wensen wij iedereen het allerbeste voor 2015: Miljoenen-jackpots, veel nieuwe Carlala kleren, maar bovenal, een blakende gezondheid. Normaalgesproken ben ik niet zo’n voorstander van het tot in den treure blijven herhalen van de nieuwjaarswens (‘Mag het nog? Het mag nog toch?’ Ja het mag nog, maar in godsnaam doe me een lol, we zijn alweer een week verder), maar voor jullie – onze trouwe achterban – maak ik graag een uitzondering. Een gelukkig nieuwjaar!

En bij een nieuw jaar, horen goede voornemens. Ook zoiets waar ik me uren over kan opwinden (waarom hebben we daar persé een nieuw jaar voor nodig?), maar om maar niet al te negatief het kersverse jaar te beginnen, zal ik niet meteen vervallen in een klachtzang. De goede voornemens dus. Speciaal voor de Carlala Fashion blog heb ik een werkgerelateerd lijstje met goede voornemens gemaakt. Leest en huivert.

1. Op tijd komen. Dat klinkt dramatischer dan dat het is, het namelijk niet zo dat ik elke dag uren te laat kom. Het is eigenlijk raarder dan dat, ik kom namelijk elke dag exact(!) vijf minuten te laat. Wat ik ook doe, ik krijg het niet voor elkaar om stipt negen uur het pand binnen te stappen. Ik heb al van alles geprobeerd: eerder opstaan, eerst douchen, dan eten, m’n klok vooruit zetten, eerst eten, dan douchen. Maar wat ik ook doe, ik sla de deur el-ke dag te laat achter me dicht. Het is overduidelijk een psychisch probleem, maar ik ga het overwinnen! Al moet dokter Rossi eraan te pas komen.

2. Lunchen als een dame. Hier op kantoor staat er altijd een lunch voor mijn neus waar je u tegen zegt. Broodjes, tien soorten kaas, vleeswaren met truffel erin, vissalades en ga zo maar even door. Het beroerde is dat alles nóg lekkerder is met mayo eroverheen. Nu is het niet zo dat ik wil afvallen, maar de hoeveelheden die ik soms naar binnen schok zijn simpelweg niet nodig. Soms ben ik zó onwel van de hoeveelheid eten die ik in een half uur naar binnen heb gepropt, dat ik mezelf zo’n beetje moet terugrollen naar mijn bureau. Wel nadat ik eerst een inkakmoment (zeg maar inkakuur) heb gehad waar de honden nog geen brood van lusten (om maar even in de eetsferen te blijven). Enfin, minder hysterisch lunchen dus.

3. Opruimen. Voor mensen die van mode houden, is onze showroom een soort snoepparadijs vol kleren, schoenen en accessoires. Het oog wil ook wat, dus al het moois is hier keurig uitgestald. Nu is het zo dat onze showroom een beetje uit haar voegen begint te barsten. We hebben zoveel spullen, dat het bijna niet meer lukt om ze netjes te presenteren. Om dat tóch te bewerkstelligen, worden de oude en overbodige spullen door ons ‘opgeruimd’. Wat net zoveel betekent als: in de kast gepropt. Toen ik die gevreesde kasten laatst ging opruimen, was dat janken geblazen. En dan druk ik mezelf nog zacht uit. Wat daar allemaal wel niet uitkwam.. Man Bijt Hond zou met camera en al zijn uitgerukt als ze deze puinhoop hadden gezien.

4. Meer schrijven. Schrijven is de lust in mijn leven, en laat ik nou net een platform helemaal voor mij alleen hebben. Carla zegt me dat ze vaak schaterend op de bank ligt om mijn teksten. Onder het motto bescheidenheid kent geen tijd, herhaal ik graag haar opmerking: Youp is er niets bij. Hoewel ik het onmogelijk met haar eens kan zijn – wat was ie weer geniaal op oudejaarsavond -, blijf ik deze quote graag, al dan niet in mijn eigen hoofd, herhalen. Een mens moet zich in het leven ergens aan vast kunnen houden. Verder heb ik inspiratie genoeg, en staat er alweer van alles voor de deur: de GDS, de Micam en aanstaande vrijdag op bezoek bij Omoda, voor.. dat is nog even geheim.

Op de goede voornemens van 2015 dan maar! Proost!